Anadolu’da Binlerce Yıllık Deprem Önlemi
Tarihi yapılarda şaşırtıcı uygulama. Anadolu yapı medeniyetini araştıran arkeologlar, binlerce yıldır ayakta kalan tarihi yapıların temellerinde deprem sönümleme sistemlerinin uygulandığını belirledi.
2 Kasım 2011, AHDER- Jeoloji uzmanı Ali Bayraktar ”Tarihi Yapı Temellerinde Uygulanan Deprem Sönümleme Sistemleri ” nin Kabe, Augustus Tapınağı, Ayasofya ve Süleymaniye Camisi’nin temellerinde kullanıldığını belirtiyor. Anadolu yapı medeniyetlerini araştıran arkeologların araştırmaları çerçevesinde, ”tarihi yapılarda, taşıyıcı beden duvarlarının altına isabet eden temel duvar kısımların tabaka tabaka, harç kullanılmadan kırık taşlarla örüldüğünü, böylelikle tabandan gelen deprem yüklerinin, yapının üst katmanlarına geçmesine engel olan sisteminin keşfedildiğini” belirledikleri kaydedildi.
”Temel tabakası sağlam zeminden itibaren kırık taşlarla tabaka tabaka örülen sistem yer üstüne çıkınca, ‘düzleme tabakası’ ile sonlandırılmış. Temelde kullanılan taşlarla mukayese dahi edilemeyecek büyüklükteki taşlarla yapı beden duvarlarına taban teşkil edilmekte. Bu tabakada kullanılan taşlar 1,50 metre genişliğinde 1,80-2,00 metre yüksekliğinde 3,0 metre ile 5,0 metre boyunda. Bu büyüklükteki taşlar, kırık taşlarla örülen temel tabanının üstüne yerleştirilir. Kırık taş taban 10-20 santimetre büyük taşlardan dışarı taşmakta. Taş döşeğin teşkili için büyük taşlar yerine yerleştirildikten sonra alt boşlukları kırık taşlar ile sıkıca doldurulmakta. Bu tabakanın altında enine, boyuna ve dikine hiçbir bağlantı yapılmamaktadır. Bu tabaka tam bir yatay derz oluşturmaktadır.”
Anadolu yapı mühendisliğinin temelini oluşturan ve Osmanlı yapı standartlarına şekil veren bu keşfin Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkılması ile unutulduğu modern deprem yapı mühendisliğinin eskinin buluşlarından ve tecrübelerinden yoksun, tarihi geçmişi olmayan bir bilim olarak yürütüldüğü belirlendi.
Osmanlı’nın depreme karşı kuyu formülü
Osmanlı İmparatorluğu tarihinde ilk kez 2.Beyazıd’ın hükümdarlığı döneminde 1509’da depremle sarsılan İstanbul, 1556,1766 ve 1894 depremlerinde de büyük hasar gördü. Kentte 10 Eylül 1509 günü, gece saat 04.00’te meydana gelen deprem, İstanbul için çok yıkıcı oldu. “Küçük Kıyamet” olarak adlandırıldı.
Araştırmacı-yazar Talha Uğurluel, 2. Beyazıd’ın, depreme karşı önlem olarak, yerin altında biriken gazı yerin üstüne vermek amacıyla, şehrin muhtelif yerlerine 2 bin deprem kuyusu açtırdı. Bu kuyulardan birkaçının Eyüp civarında bulunduğunu kaydeden Uğurluel, “Bu kuyuların günümüzde suyu da yoktur. Halk arasında dilek kuyusu diye adlandırılmıştır” diye konuştu.
Osmanlı’da ahşap ev seçiminin de deprem yüzünden olduğunu dile getiren Uğurluel şöyle konuştu: “Osmanlı’da ahşap ev, hem rutubetli olan İstanbul havası hem de fay hattı üzerinde bulunan İstanbul için bilerek tercih edilmiş. Osmanlı’nın ahşap eve yönelmesi, gelenek ve görenekten değil, depremdendir. İlk görülen Kastamonu evleri ahşap değildir, taştır. Birtakım yerlerde taş birtakım yerlerde ahşap tercih edilmiştir. İstanbul’da taşa hiç yaklaşmamışlar, hep ahşap düşünülmüştür. Ahşap olunca da bu kez yangınla başları derde girmiştir.” Uğurluel deprem kuyuları ve ahşap tercihi dışında padişahın, çok ciddi deprem olduğunda devleti yönetebilmek için Divan-ı Hümayun ile beraber Edirne Sarayı’na çekildiğini de sözlerine ekledi.